|
کابل ناتهـ، Kabulnath
|
صادق دهقان
مجنون
آب مریز پشتِ سرم یعنی حتا طاقتِ دیدنِ رد پای مرا هم نداشتی سادهدلا من که بوی نفسهایت را شماره میکردم و بر چوبخط جنونم میافزودم حالا کارِ من از جنون هم گذشته است. سنگ دل! دلت نمیسوزد که تنها این مادرِ پیرِ من است که مانده و برای آمدنِ فرزندش چوبخط میشمارد؟! نه، به یقین، در دل خواهی گفت: او نیز مجنون است!
********* |
