خالده تحسین

گلی بودم که در گلدان یاسی خانه‌ام دادی
میان ثروت دنیا،دل ویرانه‌ام دادی

میان شاخسار آن نگاه سبز بی‌پایان
رهم دادی،رهم دادی،نشان لانه‌ام دادی

پناه‌گاه عجیب من،شکوهستان بی‌مانند
تو دیدی تا غریبم من،در شاهانه ام دادی

گهی با شمس دیدم من،گهی با پیر بلخ او
شکر خوردم ز دیوانش،دل دیوانه ام دادی

به مژگان سحر دیدم که مشت شبنم تر داشت
ز جام عشق رویایی، می جانانه ام دادی

ز پاییزی که یارم بود،انیس روزگارم بود
سرود آتشینی و پر پروانه ام دادی

ببین پاییز،ما و تو، دوتا همزاد و هم‌باور
گهی دادی نشان او،گهی افسانه ام دادی

گلی بودم که در گلدان یاسی،خانه ام دادی
میان ثروت دنیا،دل ویرانه ام دادی