|
در هوایت شعر میآید صدا گل میکند
بینواییهای مردِ بینوا گل میکند
هرکه میبیند ترا بیوقفه مثل عارفان
توبه و تکبیر و توصیفِ خدا گل میکند
ناگهان از پشت «ارسی»تان نمایان میشوی
کوچهکوچه لفظِ خوبِ مرحبا گل میکند
خندهات، طرزِ ادایت، کم کَمک نازیدنت
در هوا میپیچید و هم در هوا گل میکند
گل بهگیسو، گل بهلبخندِ گلت گلروی من
مینشیند در تو و در من «بیا» گل میکند
فصلِ رویش میرسد از ره و من چشمانتظار
در خرابآباد ما صلح و صفا گل میکند
گلپری! بانوی سرسبزیخیالِ سرکشم!
سرزمین عشق من تا ناکجا گل میکند
میکند، گل میکند؛ امروز یا فردا ببین
اینجهان از خوی ما از بوی ما گل میکند
عالمپور عالمی
|
