کابل ناتهـ، Kabulnath

همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس

Deutsch

دروازهً کابل
 

سرود ملی يا سرود غير ملی؟

سرود ملی بايد با وزن ترين متن يا شعر يا سرود ادبيات يک ملت باشد

با تصويب قانون اساسی جديد افغانستان بتاريخ چهارم ماه جنوری سال ٢٠٠٤ م دست کم از لحاظ رسمی يک گام بسيار مهم درراه پروسه صلح برداشته شد. اما فورمولبندی عبارات اين قانون اساسی قسمأ متناقض صورت گرفته است، درين قانون اساسی به تقاضاهای سياسی، منطقه ای وقومی کشور کمتر پرداخته شده است.

بدون شک اين امر در شکل گيری يک دولت قانون مدار ديموکراتيک درافغانستان، موارد جنجال آفرين را بوجود می آورد. اين مطلب را بطورنمونه دربهترين شکل آن، می توان درقسمت حل مسلهء زبانها درارتباط با سرود ملی مشاهده نمود.

ماده شانزدهم قانون اساسی درکنار دوزبان مسلط پشتو ودری يک سلسله زبانهای ديگری را به مثابه زبانهای رسمی برسميت می شناسد. چنين چيزی درمقايسه با گذشته گام بزرگی به جلو می باشد، اما مطابق به ماده بيستم همين قانون اساسی سرودملی تنها به زبان پشتو سروده می شود، اما از همان آغاز کار تصويب قانون اساسی تاکنون در جميع مباحثات اين سوال مطرح می باشد که بطور مثال چگونه يک ازبک افغانستان با اين سرود ملی کشور احساس يگانگی نمايد درحاليکه اين سرود به زبان مادری اش سروده نمی شود. کميسيون رسمی که از طرف دولت جهت ترتيب نمودن سرود ملی تاسيس گرديده بود تابه حال موفق به ساختن يک سرود ملی جديد نگرديده است.

متن اول که از طرف اين کميسيون پيشنهاد گرديد مورد قبول قرار نگرفت، زيرا نام اقوام مختلف کشور درآن ذکر نگرديده بود حالا متن دوم از طرف کميسيون سرود ملی پيشنهاد گرديده که به زبان پشتو وبا تذکر اسامی اقوام مختلف افغانستان تهيه گرديده است.

درمورد متن پيشنهادی سرود ملی، البته ديد گاه های مختلف وجود دارد يکی از روشن فکران اهل هنود [هندوان] افغانستان آقای ايشرداس که درحال حاضر درآلمان به سر می برد ابتدا ذکر نام های اقوام مختلف افغانستان را درمتن سرود ملی  کار نادرست تلقی نموده ودرضمن به اين نظر است که:

"اگر ما درمقابل يک عمل انجام شده قرارداشته باشيم گمان کنم صحبت درآن مورد بيجای است واگر هنوزامکان آن باشد که مقامات مسئوول تغيرات وپيشنهادهای مردم را درين زمينه می پذيرند بنأ لازم است تا براين مسئله زياد پيچيد. البته تذکر اقوام کاملأ غلط است ما بايد به يک خانواده واحد ارتباط داشته باشيم که عبارت است، از افغان!

وقتيکه قرارباشد ما هر قوم را ذکر نمائيم، پس چرا از مادر اين اقوام که همانا می تواند هندوهای افغانستان باشد ياد نگرديده است.

تاريخ نشان می دهد که باشندگان افغانستان، پيش ازاينکه مسلمان شوند هندو و بوديست بودند، نه تنها پادشاهان آنها بلکه تمام مردم آن، وهمان مردم هندو وبوديست های ما طوريکه درکتابهای مختلف نوشته شده و افغانها وبرادران ما می توانند آنها را بخوانند، که چطور برادران هندوی شان سرسختانه دوقرن از کابل عزيز واز کابل قلب من دفاع کردند.  لذا دوصدسال دفاع از کابل درمقابل گروه مجهز وتجاوزمجهز که از هر طرف کمک ميشد آسان نبود که ايستادگی کردند واز وطن خود دفاع کردند. از آن قوم چرا ذکر نشده و ذکر کلمه هندو درين سرود حد اقل آبروی ما رادرمقابل جامعه بين المللی حفظ می کرد وهم مصداق آن می بود که افغانستا ن واقعأ بسوی يک جامعه ديموکراسی روان است که حتی درسرود ملی شان از اقليت مذهبی هندو هم ذکر است."

آقای فهيم دشتی مدير مسئوول هفته نامه کابل متن جديد را از لحاظ محتوا وساختار ادبی وزبانی بی حد ضعيف خوانده واز افراديکه که درنوشتن اين سرود دست داشته اند، می پرسد، که آيا آنها درمورد اقوام مختلف افغانستان اطلاعات کافی دردست نداشته اند؟:

"به نمايندگی از مردم نمی خواهم صحبت کنم، شخصأ عقيده دارم وشعر را که ديدم فکر می کنم که اين شعر يک شعر مناسب به سرود ملی يک کشور نمی باشد.

فکر می کنم که همه می دانند که سرود ملی بايد با وزن ترين متن يا شعر يا سرود ادبيات يک ملت باشد. در ضمن وقتی نام های تمام  اقوام افغانستان چون پشتون، تاجک، هزاره ترکمن، ازبک، بلوچ وغيره ، درسرود ملی آورده می شود نام يکی از شاخه های قوم بلوچ که براهوی است هم ذکر می گردد، يعنی اين نشان می دهد که کسانيکه همين سرود را ساخته اند، اطلاعات شان به حدی بوده که نمی دانستند که براهوی يکی از شاخه های قوم بلوچ درافغانستان است."

محمد آصف آهنگ محقق افغانی مقيم درکانادا طرفدار استفاده از زبانهای مختلف رايج درافغانستان است وبه انديشه وحدت ملی اشاره می کند.

"به عقيده من ما سه ملت بزرگ داريم که عبارتند از: پشتونها، تاجکها وترکها، پس با يد هرسه بخش از ين سرود يکی به پشتو دومی به فارسی وسومی به ترکی می بود که وحدت ملی را نشان می داد. يگانه راه اين است که ما افغان هستيم، افغان باشيم وهم با هم برادروبرابر باشيم، نه اينکه يکی را خرد بسازيم وديگری را برتری دهيم."

دوکتور خوشال روحی، محقق ديگر افغانی که درحال حاضر درآلمان بسرمی برد ذکر نام های اقوام را درسرود ملی به نفع مردم کشور نمی داند، اوبيشتر خواهان يک تفاهم ملی بوده وضرورت اين را که سرودملی بايست به زبان پشتوباشد چنين شرح می دهد.

"قبل ازين هم زبان پشتو زبان ملی بود. وقتيکه يک ماده حذف می شود يعنی مادهء ملی بودن زبان پشتو، حالا اگر سرود ملی به زبان پشتو باشد اين امر می تواند تا جائی سبب تسکين دوستان وبرادران که درين مورد ملاحظاتی دارند شود. منتها يک چيزيکه بايد ذکر شود بعضی واقعيت های که درجامعه افغانی وجود دارد مثلأ دربخش رسميات تا اندازه کافی که بايد به زبان پشتو توجه صورت گيرد نمی گيرد ونگرفته واين هم سبب نارضايتی اکثريت پشتوزبانهای ما بوده وتقريبأ ازيک طرف همين نارضايتی ها واز طرف ديگر قبلأ مطابق قانون اساسی ١٣٤٣ که بحيث اساس گرفته شده بود درآن زبان پشتو زبان ملی قيد شده وقسميکه آن ماده هم حذف شده است درين صورت اگر متن سرود ملی به پشتو باشد درين مورد من ايراد ندارم اما اگر بخاطر زيبائی به هردو زبان می بود هم کدام حساسيت نمی داشتم."

هر چهار روشن فکر افغانی همه با وجود داشتن ديد گاهای مختلف دربخش متن پيشنهادی سرود ملی با آن هم به اين نظراند که باشند گان افغانستان همه افغان هستند وبايست باهم برابر وبرادرباشند، يگانه راه نجات افغانستان به نظر آنها وحدت ملی واقعی است وبس

 با سپاس فراوان از سایت فارسی رادیو صدای المان