کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

باقی سمندر از هامبورگ

25 دسامبر2005 برابر به ششم جدی 1384

 

 

 

 

 

 

ما برضد اخراج افغانهاهستیم،

اخراج افغانهارا به سوی مرگ متوقف سازید !

 

 

به ساعت ده صبح دیروز بیست و چهارم دسامبر بیشتر از یک هزار نفر افغان زیر شعار

« ما برضد اخراج افغانها هستیم » راه پیما ئی پرشکوهی را در خیابانهای پر گشت وگذار شهر هامبورگ پشت سر گذاشتند.

در جریان تظاهرات و راه پیمائی بازهم هندو و مسلمان، سکهـ و نصارا دوش بدوش هم قرار داشته و به یک صدا میگفتند که :

ما برضد اخراج افغانها از المان هستیم . !ماخواستار ویزه اقامت برای افغان ها هستیم ! اخراج افغانهارا متوقف سازید !

ناگل،  ناگل، بگذار تا زنده باشیم!ناگل، ناگل،  بگذار تا زنده باشیم! مرگ بر تروریسم! مرگ بر فوندامنتالیسم! زنده باد آزادی! حق اقامت؟ بلی، بلی، بلی  حق کودکان؟ بلی،  بلی، بلی! بگذار تا زنده باشیم! اخراج ؟ نه،  نه،  نه .

حق بشر؟ بلی، بلی، بلی .

در جریان تظاهرات شعارها ئی که به روی پارچه ها نوشته شده و بدوش جوان ها برده میشد،  بسیار رسا و خوانا بوده و توجه شهروندان را جلب مینمود. شعارهایی را که زیاد به چشم میخورند، اینک با هم میخوانیم و بعدا شما میتوانید جریان تظاهرات را با تصویر هم نگاه نمائید .

« با وجود اجازه اقامت در المان نازیه را به افغانستان فرستادند ما خواهان برگشت دوباره نازیه در المان میباشیم

 کرامت انسان باید از تعرض مصئون باشد،  کرامت انسانی پناهنده ها نیز.ما هم انسان هستیم حقوق زنان باید در نظر گرفته شود. سنا ی هامبورگ شما باید به حقوق بشر توجه داشته باشید. ما به هیچ صورت در افغا نستان غیر مصئون برنمی گردیم لطفا با سرنوشت کودکان افغان بازی نکنید ما بر ضد اخراج افغانها هستیم. حق اقامت برای افغانها تعلیم و آموزش،  نه اخراج اخراج افغانهارا به سوی مرگ متوقف سازید »

 

عده زیادی از شهروندان هامبورگ در بازار های سر باز و سر بسته مشغول خرید تحفه ها و هدایابخاطر عید میلاد مسیح یا کریسمس بودند که قطار و دسته مظاهره چیان در جاده ها به حرکت افتیده بود. با وجود آن شهروندان با علاقه فرا وان گوش به سخنان مظاهره کننده ها داده و به راه پیمائی نگاه مینمودند.

راهب کلیسا، آموزگارها،  دانشجوها، حقوق دان ها،  وکلای مدافع و عده ای از خبرنگارها که شهر وندان المانی بودند،  دوش به دوش افغانهای پناهنده ومهاجر حرکت مینمودند و تعداد زن ها ومرد های افغا ن جرمن نیز به چشم میخوردند .

اقای بوش بیک وکیل مدافع وسر شناس هامبورگ نه تنها درراه پیمائی شرکت نموده بلکه به نفع اقامت افغانها سخنرانی نیز نمود.

خانم شوارتس که اکنون یکی از چهره های شناخته شده و مدافع بسیار دلسوز افغانها است در جریان تظاهرات چند بار سخنرانی کرد که اینک فراز هایی انرا باهم میخوانیم.

« هامبورگی های عزیز !

افغانهای عزیز

من قلبا از شما تشکر مینمایم که در یک روز پیش از عید میلاد مسیح به گپ های ما گوش فرامیدهید و در راه پیمائی ما شرکت نموده و یا با دیدن راه پیمایی توجه دارید.

شما میدانید که :

مرد، زن وکودک را به افغانستان میفرستند. شما میدانید که مرد ها و زن هایی که اقلا ده سال را در المان زنده گی نموده اند،  حالا خواب آرام ندارند. چون نمیدانند که درماه فبروری یا مارچ سال آینده چه میشوند ؟ از المان اخراج میشوند ؟ بی خانمان میگردند ؟ یا مجبور میگردند در کوچه های کابل دست به گدایی دراز کنند و دریوزه گری نمایند ؟

گدایی،  گدا ئی. آیا میتوانید تصور نمائید که انها چگونه بدون میل خود گدائی نمایند ؟ زن هایی که نمی دانند چگونه به کودکان خود نان وغذا تهییه بدارند ؟

زنانی که نمیدانند که اگر کودکان شان مریض شوند،  چگونه برای آنها ادویه تهییه دارند . من شهروند المان هستم. شما هم المانی هستید که از این خیابان میگذرید. ما کودکان ای داریم و ما خوشحال هستیم که کودکانی داریم. کودکان ما امشب در مقابل درخت سرو،  درخت سبزی که بخاطر میلاد مسیح خانه های مارا مزین ساخته است،  می نشینند .

{ خانم شوارتس با گلوو صدای گریه آلود و چشمان اشکبار که در کنارم ایستاده بود ادامه داد ه وگفت}

من خودم به مثا به مادر به این کودکان ای فکر میکنم که اینک در راه پیمایی و مظاهره در این خیانها در حرکت اند و سال آینده در المان نه بوده بلکه اخراج شد ه و به افغانستان برگشتانده خواهند شد. در افغانستانی که نمی توانند اقلا غذایی برای خوردن داشته باشند. هم اکنون افغانستان سرزمین ای است که در آن زیاد ترین رقم مرگ ومیر کودکان وجود دارد و هر روزه تعدادی از کودکان میمیرند . ما شب عید میلاد مسیح را به تجلیل نشسته ایم و تمام افغانهایی که در اینجا از مقابل چشمان شما میگزرند،  از شما قلبا معذرت میخواهند که در شب عید شما اقدام به مظاهره و راه پیمائی نموده و ارامش خاطر شمارا در این خیابانهای شهر هامبورگ برهم زده اند تا که توجه شمارا جلب نمایند . اما آیا شما میدانید که مشکل و احتیاج و خواسته این ها چیست؟

من توجه شما را خواسته های اینها جلب مینمایم

از ماه می امسال به اینطرف افغانهارا از المان اخراج مینمایند وما در کابل،  هرات، مزارشریف، جلال آباد با انهایی که اخراج شده اند تاهنوز ارتباط داریم. انسانهایی را از اینجا خارج کرده اند که پنج سال، ده سال تا شانزده سال را در اینجا زنده گی نموده اند . در اینجا کار نموده اند و اجازه کار داشته اند، اما اجازه کار شان را از آنها گرفته اند و از المان اخراج نموده اند در این تظاهرات حقوق دانها ووکلای مدافع و معلمین حضور دارند که اینها همه در جریان قراردارندکه چه انسانهایی را ازاینجا اخراج نمو ده اندو به افغانستان فرستاده اند .تا حال جوان هایی اخراج شده اند اعضای خانواده،  زن وشوهر اخراج شده اند و زن وشوهری اخراج شده اند که ما میکوشیم آنهارا دوبا ره به المان برگردانیم.

شماکه عید میلاد مسیح را به تجلیل نشسته اید،  از خود بپرسید که اگر درسال آینده خانم شما و کودکان شما نانی برای خوردن نداشته باشند؟ چه خواهید کرد و چه خواهد شد ؟

در افغانستان بسیاری از کودکان میمیرند و در آنجا نه داکتر است ونه دوا. از شما خواهش مینمایم که فقط برای پنج ثانیه به این سوال جواب بدهید و از خود بپرسید که :

چه خواهد شد اگر در سال آینده بالای سرم سقفی نداشته باشم ؟

چیزی برای خوردن نداشته باشم و نه دانم که با زن وکودکانم چگونه زنده گی خواهم کرد؟.

اینها میگویند :

ناگل،  ناگل،  بگذار تا زنده بمانیم

ناگل،  ناگل،  بگذار تا زنده بمانیم . »

همه با یک صدا گفته های خانم شوارتس را تکرار نموده و فریاد میکشیدندکه :

ناگل،  ناگل بگذار تا زنده بمانیم.

یگ تن دیگر گفت که :

" هموطنان عزیز !

شما در جریان آگاهی قرار داریدکه در این اواخر عده ای افغانهارا مجبور میکنند و از المان اخراج میسازند. امیدوارم که تظاهرات و همبستگی شما بتواند بالای سناتور داخله هامبورگ فشار آورده تا وی بالای تصمیم اش تجدید نظر نماید.و به این ترتیب از اخراج افغانها جلوگیری به عمل آید.

درجریان تظاهرات دختران و پسران جوان با سخنرانی های پرشور شان توجه شهروندان هامبورگ را جلب مینمودند و از اوضاع ناگوار افغانستان و عدم امنیت و قانون و جنگ و تروریسم،  قاچاق مواد مخدر و پارلمان پر از جنگ افروز و جنگ سالار سخن میگفتند.

در پایان تظاهرات دوشیزه سید شعر نغزی را که مادرشان سروده بود، به خوانش گرفت.

خانم رسالت نیز اوضاع افغانستان را به زبان المانی بیان داشت و اقای سید نبشته ای را که برداشت خودش را به زبان دری بیان میکرد برای شرکت کننده های تظاهرات به خوانش گرفت.مظاهره با شعارهای: مابرضد اخراج افغانها هستم، اخراج افغانهارا به سوی مرگ متوقف سازید .

حق اقامت برای افغانها

به پایان رسید .

در اخیر از طرف یکی از برگزار کننده های تظاهرات دسته هایی گلی برای افراد پولیس هامبورگ که در آستانه میلاد مسیح از جریان تظاهرات حفاظت میکردند و مسئولیت امنیت مظاهره وراه پیمائی را به دوش داشتند، با تشکری اهدا گردید و عید خوش و سال نو خوش برای شان آرزو گردید .

بازهم گفته شد که درسال اینده بازهم با شعار اجازه اقامت برای افغانها و جلوگیری از اخراج افغانها ما در خیانهای هامبورگ به راه پیمایی ها ادامه خواهیم داد.

 

                                                                   ***********

بالا

 

دروازهً کابل

سال اول            شمارهً نوزده             دسمبر و جنوری 2005/2006