کابل ناتهـ، Kabulnath
سروده های از آرش آذیش
Gipsy
سازی می آموزم
و در کوچه های عالم می نوازم
رقص می آموزم
و عابران کوچه های عالم را
شریک شور و شادی هایم می سازم
طبل می آموزم
وریتم را
در رگ رگ
کوچه های عالم
جاری می سازم
آواز خوانی می آموزم
و بلند می خوانم
« دنیا خانهء من است»
**************
اگر....
یله در گوشه های
روشن
دنیایی مهربان
تنهایی را
همچون حلاوتی
برابر آزادی مزمزه کردن
بی هراس و تردید
زیباترین گناهان را
آزمودن
گرم و مهر آلود
از مشرق جان خود
طلوع کردن
از هیاهوی ذهن
به آرامش دل
رسیدن
اشراق کاملی می شد
این همه بیداد اگر که نمیبود
*********************