کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

میر اکبر صابر

 

 

 

چشم مست

 

ایدل از بیداد آن دلـــــــــــــدار میباید گریست            دم بدم از دیدهء خونبار میباید گریــــــــست

ای فرنگی زادهء به خودلت سنگ ست سنگ            از جفایت هر مسلمان زار میباید گریســــت

رفته چون فواره ام از کف عنان اختـــــــــیار            هر که شد عاشق ز هجر یار میباید گریست

آن طبیب بیمروت می نیاید بر ســـــــــــــــرم            هر که بیند بر من بیمار میباید گریــــــــست

سوختی سرتاپای عاشق بیــــــــــــــــــدل چرا            داغ جان ما شدی ناچار میباید گریــــــــست

شغل پیش او ندارم شغل بی شغلی ست و بس            کار بیکاران بود بیکار میباید گریـــــــــست

                                   چشم مست یار صابر میرسد بر یاد من

                                   نرگسی کم بینم و بسیار میباید گریست

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                      ***********

بالا

دروازهً کابل

سال اول            شمارهً بيست و يکم           جنوری/ فبروری 2006