در کشوری که عوامفریبان حرف اول را میزنند.
یک « رپ » به سبک کشفیات پرو پایسور صدیق افغان:
....
دو جمع دو چهار میشود
زردک که ترش کند آچار میشود

عجیب است هم چهار چهار حرف دارد و هم آچار
این تکنیک ریاضی فلسفی من است ناچار

چار را که از ناچار منفی کنیم ، « نا » میشود
«نا» را که با «افغا» جمع کنیم « افغانا » میشود

« افغانا » شش حرف دارد و شش در انگریزی « سکس » است
یعنی « افغان » برای سکس بسیار فِکس است

اما سکس سه حرف دارد و دو تای آن سین است
یعنی افغان سرکرده و سالار زمین است

زمین هم مثل چار و آچار چهار حرف دارد
یعنی فورمول ما از اول تا آخر بسیار حرف دارد

نام خود را خودم نوشته ام در « وکی پیدیا » دل جم
که « صدیق افغان » هشت حرف دارد و « وکی پیدیا » هم
( نون آن در عروض ساکن است / خلیل بن احمد فراهیدی ضامن است)

من گفته بودم « یونس کور » مرا به رسمیت شناخته است اما نوشته اند « یونسکو»
حالا بگو گناه من است یا گناه او

ریاضی من فلسفی است اما فلسفهء من سفسطه است
بیانیه های علمی من پر از « ته ته په ته » است

تا افغانستان چنین است « پروفیسورش » منم
چشم و چراغ آدم های بی شعورش منم