کابل ناتهـ، Kabulnath


 



 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 
 
 
 

داکتر اسدالله شعور

 
 
سمندِ نور
 
 
 

 تکیه زن بر عرشِ جانم، تا شوی زآنم سپس

دل به ناز از آن خود کن، رخنه بر جانم سپس

عطرِ مـهر  افشان، ز شم آن روانـم تازه دار

با بــــــــــهـار جـلـوه ات گـردان بـهارانم سپس

ای کـه در بـاغِ دلم چون پُنـًدُک نشگفته یی

غنـــــچه وا کـن پر طراوت ، گل ببارانم سپس

صد چمن عطر از  شمیم تن نـثـار جان بکن

صد بـــــــهار از نسـترن افـگـن به دامانم سپس

در سـپهرِ عشق من خورشید رخشانی به ناز

بر حریمِ جان طلوع کن ، پرتو افـــــشانم سپس

جـلـگه ی سر سبز جانم را تویی آب حیـات

زنده گــــــردم از خروشت، تازه می مانم سپس

می رَوَم از خود  به یک جلـوه ز انـوارِ رخـت

با ســــــــمـندِ نـورِ عشـقت بر  فلک رانم سپس

بر روانم بس اثـر داری، تـویـی روح بـهـار

باورم گـردیـده مــــــهرت، عشق و ایمانم سپس

پنجشنبه ١١  عقرب ١٣٨٦ = اول نوامبر ٢٠٠٧

 

 

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٦٦                          سال سوم                          فبوری 2008