کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

افسر رهبين

 

غريبانه

 

 

 

هرسو
در پی سایهء تنهایی خود میگردم
همه سو
خسته و سرد و فقیرانه
                        گام برمیدارم
و نفسهایم فوارهء غم میپاشند
تیره ماه شوق است
از چنار خواهش
جفت مینای سرود و سخن سبز پریده ست
باز هم باید دید
ناژوی باغ صداقت را
                        بی قمری
باز هم باید دید
سرو را پایگهء سبز کلاغ
حالیا در همهء جویچه های کوشش
                                    آب باور خشک است
گل رنگین سلام
همه جا بسته به گیسوی تر میجوریست
دوستی نیز گرفتار نیاز و مطلب
و من ساده در این شهر
                        در این جنگل تاریک هیاهو
در پی سایهء تنهایی خود میگردم


 

کابل ـ 1370

 

************

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٤٦                سال سوم                      مارچ/اپریل۲۰۰۷