کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 
 
   
امضاء

زینت نور
 
 



افیون نویس زمزمه ها،کوکنارِ تلخ
ای شهر بیگناهِ دلم، قندهار تلخ


ای بیصدا نشسته به زخم و شکسته پا
ای بی کجا روانه ی من ،ای دیارِ تلخ


آماج می شوی به هزار اتهام سرخ
ای گُل نکرده پُرگُل من،ای انارِتلخ


قرمز شده ست خواب طلایی بیشه ها...
آهو گرفته چشمِ مرا، انتحارتلخ

..........
پروانه های خاکی و هی ی ی ی شمعِ منهدم
سمبولِ عکس کهنه ی غم، زیرِ بارِ تلخ


گرچه به گوشه های ردیفم نوشته ای
پر میکنم فضای ترا، در کنارِ تلخ


برخوان ترانه ای که تمامم کند تمام
روی هجای عشق و جنون، انتظارِ تلخ

خسته ست دیده، زنگ خطر تیز تر بکش
با یک فشارِ واژه ی "نه" ،انفجارتلخ

..............
!اینگونه انتهای غزل می شود، ببخش
امضاء... خدا پناه... همان کوکنارِتلخ

 

Wednesday, August-18-10

 

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ۱۳۳        سال شـــشم            قوس ۱۳۸٩  خورشیدی         دسمبر ٢٠۱٠