چه اضطرابِ روشنی به چشم ماه ی کوچه تان
ز پلکِ عشق می پرد مگر نگاه ی کوچه تان

زپلکِ عاشقانه یی پریده تا شگونِ سبز
کسی به خانه می رسد ز گوشه گاه ی کوچه تان

سرش به سنگ می خورد بسان لیلیِ چرده ها
زنی که پا درون بَرد به اشتباه ی کوچه تان

نوشته ام برای تو نکرده پُست نامه ای
که بوی گرگ می دهد سگِ سیاه ی کوچه تان

ترانه، نامه می شود و نامه ها سلامِ سرد
و پاسخی نمی رسد ز نیمه راه ی کوچه تان

برای تشنه گی من تبسم ات روایتی ست
که دوباره آب می دمد ز چشمه چاه ی کوچه تان

Wednesday, July-28-10