کابل ناتهـ، Kabulnath











Deutsch
هـــنـــدو  گذر
قلعهء هــــنــدوان

همدلان کابل ناتهـ

باغ هـــندو
دروازهء کابل

 
 
 
 
 
گردنبند
 
 
 
بهــــــــار سعید
 
 

دیدگانش به اتش روی تنم میلغزید

به خروش نگهش شورش دریا ها بُد

روی امواج رخش خواستنی در لرزش

اضطراب تبی از پیکر او پیدا بُد

 

روی در روی من ایستاد و به آهنگ غمین

گفت زیباست نگین خوشه ی گردنبندت

وه چه بیدار بود بخت طلا و الماس

که به مرمرکده ی سینه شده پیوندت

 

شور داغی که ز آوای ترش بر میخاست

نگهش گرچه نگین برده ی گردنبند بُد

لیک میدیدم از آن سوختن لبهایش

که دلش در اتش بوسه ی گردن، بند بُ

 

((|))((|))((|))((|))((|))((|))

بالا

دروازهً کابل
 

شمارهء مسلسل 107           سال پنجم        عقرب   ۱۳۸۸  هجری خورشیدی       نومبـــــر 2009