کابل ناتهـ، Kabulnath






























Deutsch
هـــنـــدو  گذر
قلعهء هــــنــدوان

همدلان کابل ناتهـ

باغ هـــندو
دروازهء کابل

 
 
 
 
 

گلچین ها 

 
 
 
 واسع بهادری
 
 

 زیرنام گلچین ها،اشعارومضامین رنگارنگ را پیشکش خوانندگان کابل ناتهـ مینمایم که پیشترها دریک سطع محدود انتشاریافته اند . درنخستین قسمت ، چند شعرراگرد آورده ایم که با نازنین پایان یافته اند.متاسفانه تلاش برای دستیابی به اشعاربیشتر میسر نشد . اماآرزودارم که خوانندگان عزیزدارنده اطلاع ازسروده هایی که بانازنین قافیه وباردیف یافته اند،کمبودمارا رفع نمایند.همچنان که سروده هایی تازه یی که با قافیه نازنین برای ما فرستاده شوند،درکنارنازنینان کنونی خواهندنشست.

 

 

       غروب پامیر         لطیف ناظمی 

 

زیباییت زوسوسه  سرشارنازنین

تنهـاییت زخـاطره پـر بار نازنین

 

صدباغ عطرتازه نارنج هایشرق

ازباغ دستـهات نـمـو دارنازنـیـن

 

همرنگ آسمانزکف رفتۀ مـنست

این نیلی دوچشـم توانگارنازنـین

 

برآفـتاب قـلۀ پامـیردر غــروب

ماناست گیسوان توبسیارنازنـین

 

لبخند دلفریب سحر گاه شهر من

درصبح شانه هات پدیدارنازنین

 

دیوان شعر حافـظ شیراز میشود

درهرتن صدای توتکرارنازنـین

 

یک شهرعاشـقندوگرفتارچشم تو

ازچشـم بدخدات نگهـدار نازنـین

     

               بسترحریری اشعار         حمیرانگهت دستگیرزاده  

                                                  

       عمری گذشـت خـالی دیدار نازنـیـن

       در انـتــظار آمـــــــــدن یار نازنـیـن 
        یاری کـزوزمین نگـاهم چــمن شــود
        یاری کــزوبهـــــار بــرد بار نازنـین

        یاری که دست هاش عـبورترنم است

        بر آشــیـانه های نگـون ســار نازنین

        یاری که آفـتاب به دیدار او به شـوق

        هر صبح سر زند به شب تار نازنین

         یاری که چشـم هـاش غــزل های تازه اند

         در بــستــر حــــریری اشــعــار  نازنـیـن

         یاری کـه  به لطف بخـــواند  مـرا به  نام

         مــعـنی  شـــوم به واژهء ایــثــار نازنیـن

         این بار عاشــقــانه ترین بودن مـن اسـت

         در امــتــداد  این  شـب  دشــوار نازنـیـن

 

                        گم نام            لیلاصزاحت روشنی  

 

   موج صدات مـیکـشدم باز نازنیـن

برجـلگه های آبی آغـاز نازنیـن

برزمهریر خاطر من باز میدمد

ذوق زیاد  رفتهء پرواز نازنین

برذره ذره بودن من چیره میشود

بی تابی شگفتن یک راز نازنین

هرچند شب نشسته فرا راه باورم

مانند دزد خانه بر انداز نازنین

هرچند بسته مانده به زندانسرد وهم

خورشید ،آن سوار سحرساز نازنین

هرچند لحظه لحظه ءمن خاک ودودشد

بیلحظه یی که با شود ساز نازنین

آواره ترز اشکم وگم  نام تر ز آه

درغربت غربت غم آواز نازنین

اینکصدای توست که پرواز میشود

برجلگه های آبی آغاز نازنین

 

 

 

 *   از باغ تا غزل    لطیف ناظمی   صفه 125-126

  **    غزل غریب غربت   داکترحمیرانگهت دستگیر زاده    صفحه 53

     ***  روی تقویم تمام سال   لیلا صراحت روشنی   صفحه 8

بالا

دروازهً کابل
 

شمارهء مسلسل 104           سال پنجم         سنبله   ۱۳۸۸  هجری خورشیدی        سپتمبر 2009