پروانه های عاشق


علیشاه احمدی عباب

یاران چه عاشقانه  سرِ دار ګم شدند

ایستاد همچو سرو و سپیدار ګم شدند

شمشاد قامتانِ  ستایشګر  بهار

در انجماد  دست تبردار ګم شدند

آیینه های ثابت زنګار ناپذیر

در شهر بی خرید و خریدار ګم شدند

اینجا ولایتی است  پر از ګور بی نشان

اینجا  ګروه ګروه  شب رګبار ګم شدند

اینجا هزار ها  به دفنګاهِ  ګنګِ مرګ

بی غسل و بی جنازه  شب تار ګم شدند

اینجا که سهم روزنه ها سنګِ پیهم است

آیینه ها  به قالب دیوار ګم شدند

دوشیزه ګان  سوخته ی سر به زیر بال

در هیزم خشونت و آزار ګم شدند

پروانه و پرنده و صوت و صدا ، فسوس

از شاخه سار و سایه ی دیوار ګم شدند

زان پس که شمع شام غزل کشته شد عباب

پروانه های عاشق دیدار ګم شدند

احمدی (عباب ) ، جنوری 2012