روز ِ ما را روزگار گائید و رفت

عمر ِ ما را شام ِ تار گائید و رفت

در بهار ِ پُر غبار بر شاخ ِ تر

برگ ِ گل را نیش ِ خار گائید و رفت

میرسد از جام ِ دهر پیغام ِ زهر

نوش ِ جان را زهر ِ مار گائید و رفت

کس نشد از روی شوق دمساز ِ دل

شوق ِ دل را خشم ِ یار گائید و رفت

سایه ها را در حضور باد ِ مست

انتحار و انفجار گائید و رفت

تا رسد از راه ِ دور فریاد ِ عشق

چشم ِ دل را انتظار گائید و رفت

هوش و گوشم را ، حمید ، فرجام ِ کار

آن دو چشم ِ پُر خمار گائید و رفت

حمید معاشر

14 جنوری 2012