گل ها و آدم

شعری از شاعر پشتو زبان افغانستان پیر محمد کاروان

با ترجمه شکسته بسته من

گلها

در آب های آلوده زاده می شوند

آنگاه با منجلاب با خاک های تیره با خاکروبه ها پرورده می شوند

اما زیبایند

آدم

اما

با سجده ملایکه خلقت شد

آنگاه با آب های  تازه شیرین پرورده می شود

با عطر و با لطافت گل ها

خود را می آراید

با اینهمه

 آدم

زشت است