کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

رفعت حسینی

 

 

زلالِ زیبایی

 

 

 

 

فصاحتِ زیبایی سپیده دمان
و زلالِ جمالِ صدای تو

(())(())(())

صدای تو
زمزمهء روانِ بارانست!
واژه ها
با صدای تو
               نمودی دارند
و پژواکِ شان
سرزمینی میشود
                  برای خوب اندیشیدن
و
تیره گیها را
              کمتر دیدن!
صدایت
خوابگاه همهء مهربانیهاست
صدایت
          سخاوت را
                       معنی میکند
گاهیکه لبانت را از بهر بوسه یی می بندی
بوسه ها، صدایت را
                         میمکنند
صدایت طعم شهامت را
                        در خاطره
                                     بیدار میکند
و به تنهایی
             پرواز را
                        خطاب می نماید!

(())(())(())

صدایت
         گمشدنِ اضطراب است
و
      گواهِ:

             دلیری آفتاب !!!

 

 

 

***********

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٣٩                       سال دوم                           نومبر ٢٠٠٦