کابل ناتهـ، Kabulnath


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

داکتر اکرم عثمان

 

یک سکوت شرم آور!

 

 

وقتیکه کارد به استخوان آدم برسد ـ به هرکاری دست میزند. دیگر از کشتن و کشته شدن نمی هراسد. از آنجا که زیرپای خودش آتش روشن شده است زیرپای تمام دشمانش اعم از شناخته و ناشناخته آتش روشن میکند تا انتقام بگیرد.

 

در جهان ما مردم فلسطین مصداق کلی این ادعا میباشد. از بدو اشغال سرزمینهای فلسطینی با توطئه و دخالت مستقیم شماری از دولتهای قدرتمند و ایلغار وحشیانهً صهینونیستها فلسطینی ها بطور مستمر در منگنه شکنجه و تحقیر رنج میبرند و ناگزیری می شوند یا وطن آبایی شانرا ترک بگویند ویا زندانها و اعدامها و مرگ تدریجی را پذیرا گردند.

 

این جنایت ها در برابر چشمان رهبران کشورهای عربی، ممالک اسلامی و زعمای خُرد و بزرگ دولتهای جهان انجام می شود و احدی را تسجیع و تحریک نمی کند  که زبان به اعتراض بگشاید و جلو جنایت علیه بشریت را بگیرد.

 

اگر یک فلسطینی در مقام دفاع برآید و یکی از دشمنان جان و مالش را بکشد تروریست لقب می گیرد و فریاد امریکا و متحدانش بلند می شود که در ارض مقدس ! تروریست ها لانه کرده اند. اما اگر صدبرابر این عمل را اسرائیل مرتکب شود دفاع برحق تلقی می شود.

 

پرسیدنیست که جانب ضعیف چه باید بکند؟ و این سکوت سنگین و شرم آور را کی باید برهم بزند؟

 

نه قضیهء فلسطین بلکه چندین قضیهء مبرم و داغ سیاسی در سطح جهان به همین بُن بست رسیده اند و جناح محافظه کار حاکمیت برسراقتدار ایالات متحده امریکا که سکاندار سیاست های آنکشور است و حرف را آخر را میزند نه فقط در لفظ و عمل از دولت اسرائیل جانبداری می کند بلکه به خاطر حضور ملنوسِ لابی اسرائیل! در ترکیب حاکمیت آن دولت چنان سروصدا براه می اندازاند که گفتی این فلسطینی ها هستند که خاک اسرائیلی ها را در «نوارغزه» به توبره کرده اند.

 

جانبداری از مردم واقعأ بیدفاعِ فلسطین یک امر جلیل فرا دینی و فرا ایدیولوژیک است و باید روشنفکران در سراسر جهان صدای اعتراض شانرا بلند کنند و جانب مظلوم را بگیرند.

 

 

 

***********

بالا

دروازهً کابل

شمارهء مسلسل ٣١                          سال دوم                               جولای ٢٠٠٦