در این روزها، واکنش‌های جامعۀ بین المللی پیرامون افغانستان آبستنِ تحولات مهمی است. در نشستِ شورای امنیتِ ملی ایالات متحدۀ امریکا که به‌تاریخ ۲۴ ماه فبروری در واشنگتن دایر گردید، رییس جمهور اوباما گروهی از استراتیژیست‌های پنتاگون، سی آی ای و وزارت امور خارجۀ این کشور را فراخواند تا دیدگاه‌های شان‌را پیرامون وضعیت افغانستان از منظرِ نظامی، استخباراتی و سیاست خارجی با کاخِ سفید در میان گذارند. هر سه دیدگاه، واکنش‌های رییس جمهور کرزی و حکومت افغانستان را پیرامون هم‌کاری‌های حقوقی-نظامی باغرب و به‌ویژه ایالات متحدۀ امریکا، پیچیده، بحرانی و دشوارتر از همیشه، ارزیابی کردند. پیامد این نشست در گفت‌و‌شنود تلیفونی رییسِ جمهور اوباما با رییس جمهور کرزی و طرحِ اعلامیۀ اندرس فورگ راسموسن سرمنشی دبیرخانۀ ناتو در بروکسل بازتاب یافت. به‌گمانِ اغلب، این واکنش‌ها نقش مهمی را در آیندۀ نزدیک، در تصامیم سایر نهادهای جامعۀ بین المللی از جمله سازمان ملل متحد و حامیان بزرگ افغانستان چون اتحادیۀ اروپا، جاپان وکانادا داشته باشد. در هم‌چو شرایطی، جامعۀ بین‌المللی، چشم به انتخابات در افغانستان دوخته است. تحولاتِ سیاسی در افغانستان، ذهنیت عامه را در جامعۀ جهانی سخت مشغول کرده است. حال، سیاستِ خارجی نامزدانِ مطرحی ریاست جمهوری در افغانستان اهمیتِ شایان و بی‌مانندی در سطح بین‌الملل حاصل می نماید. به‌باور این قلم، خیلی مهم و حیاتی است تا این کاندیداهای ریاست جمهوری هرچه زودتر به سه مسئله مهم و حیاتی پیرامون افغانستان پرداخته و طرح شان‌را به‌صورت روشن به مردم کشور و جامعۀ جهانی بیان دارند.
۱. راه‌کارِ مصئونیت قضایی نظامیان بین‌المللی پس از سال ۲۰۱۴ در افغانستان چه است؟ کدام چارچوبۀ حقوقی، ساختاری و نظارتی برای این راه‌کار طرح می‌گردد؟
۲. هم‌آهنگی سیاست نظامی افغانستان با توسعۀ اقتصادی در این کشور چه‌گونه صورت می‌گیرد. چه‌گونه جغرافیای استراتیژیک افغانستان را به جغرافیای اقتصادی منطقه‌یی و جهانی مبدل کرد و با استفاده از آن منابع گستردۀ اقتصادی را برای فقر زدایی و شگوفایی بازار افغانستان در جهت خودکفایی دولت آینده جلب کرد؟
۳. چه راه‌کاری برای تأمینِ امنیت بین‌المللی و تضعیف برادرخوانده‌گی رهبری کنونی با مخالفین گفتمان تمدن‌ها و راه‌گشایی افغانستان با جهان، پیش‌نهاد می‌گردد؟
این پرسش‌های دشوار را باید پاسخ داد. اگر این نامزادها نتوانند به این پرسش‌ها، پاسخ‌های روشن، هم‌راه با راه‌کارهای سازنده ارایه ‌دهند، از کُلی گویی‌ها نه‌پرهیزند و سیاست جاری را ادامه دهند، وضعیت پیش‌رو خیلی وخیم‌تر از امروز پیش‌بینی می‌گردد.