له تصوره وتلې خبره ده
چې دا لمر په لوړې پیرزوینې
څومره مین دی !
هره ورځ په خپلې لومړنۍ مچې
دې دوړېنې ،خیرنې خاورې ته ژوند وربښی
او د مینې ناپېژندل شوی بهیر
د خاورې له روحه تېرېږي .




زیور نعیمي

در باور نمیگنجد
که این خورشید بزرگوار
چقدر عاشق است!
هر روز با نخستین بوسه
خاک چرکین را زنده گی میبخشد
و جریان ناشناس عشق
از روح خاک میگذرد.