کابل ناتهـ، Kabulnath




















Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 

 

 
 

عارفه بهارت

 
 
به زادگاه کبيرم


 
 
 

   به زادگاه کبيرم دل خوش را به توپ می بنندند

لب خندان به دار می رقصد

به زادگاه کبيرم

برای کشتن پروانه دار می بافند

و سار را به بلندای سرو می بندند

                              اما نه در قفس

                                           که به دار .

 

به زادگاه کبيرم

به روی آدميان رنگ زرد می ريزند

به روی آيينه ها

پرده های نازک سبز

به زادگاه کبيرم

سرود شادی و ماتم

چکاچک شمشير ها و سوز تند گلوله ست

به زادگاه کبيرم

پرنده گان نيايش به شاخسار درختان (صبر)

                                            محصور اند

به زادگاه کبيرم

چه روزگار عجيبی!

                    چه سالهای غريب!!!

 

 
 

بالا

دروازهً کابل

 

شمارهء مسلسل ۲۰۰          سال نهــــــــــم                      سنبله/میزان    ۱۳۹۲                ۱۶ سپتمبر   ۲۰۱۳