از کدام باغ بر گشته یی
که بوی برگهای عاشق میدهی
وچشم هایت مهربانی را آه میکشند
دست هایت در رویاهایم روییده اند
در روزهای گم شده ام
من با گونه های شبنم زده 
وگریبان معصوم که بوی نسترن 
از آن به پرواز میاید
موازی ام با تو 
یا تنها رهایم در بن بست


زیور نعیمی