گاهی زتاب حسن چو مهتاب می‌شوی

گـــــــاهی چو آفتاب جهان تاب می‌شوی

گاهی زخندۀ نمکین ای بهار ناز

 شور آفرین چو یک غزل ناب می‌شوی

با قهر و آشتی گهی، گه از ادا و ناز

در کـــــــــــار بردن دل احباب می‌شوی

از یک نگاه سادۀ من ای رمیده خو

همـــــچون غزاله یکسره بیناب می‌شوی

گاهی زحرف تلخ کنی رنج من فزون

گاهی پیـــــــــــاله یی زمی ناب می‌شوی

گاهی زیک نگاه زنی آتشم به جان

گاهی بر آتــــــــــش دل من آب می‌شوی

بر یوسفت اگر فگنی یک نظر ز لطف

تاب و تــــــــــوان این دل بیتاب می‌شوی