وقت نیست که بیدار باشم

در خوابم و آب  نمی خواهم

نه آبی از من برون می آید

و این‌گونه شخصیتِ اجتماعی نیستم

گاهی وقت ها

وقت نیست که خواب باشم

بیدار و به خلق فکر می‌کنم

کمی عصبی   می‌شوم 

به استمنا فکر می‌کنم

و این گونه اصلن سیاسی نیستم

گاهی وقت ها

وقت ندارند که به من فکر کنند

سر م یزنم خیابا نها را

پیاده چکر می زنم ذهنِ آد مها را

و این گونه اصلن آدمِ اهلی نیستم

گاهی وقت‌ها

مثل همین حالا

می نشینم روی زانوها

و بلند به حال خود اشک    می‌ریزم  

و این گونه شاید مال زندگی نیستم