به دل گر از گلی خاری نداری
زنخل زندگی باری نداری

ز سازت نغمۀ دلکش نخیزد
به مشکین زلف تا تاری نداری

چو آیینه نبینی صافی دل
نظر تا بر رخ یاری نداری

نشین در ماتم روز سیاهت
به خالی گر سر و کاری نداری

خیالش می رسد کو گل فشانی
مگر ای دیده خونباری نداری

به راه حق ز خیل جان سپار ان
چو منصور عشق سرداری نداری

عبث دوزی نظر با حور زاهد
چو ذوق چشم بیماری نداری

نشد غیر از گزند خلق شغلت
چرا زین سبحه جز ماری نداری

به خوابت گر نیاید یار شاید
تو "بسمل "بخت بیداری نداری