کابل ناتهـ، Kabulnath



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Deutsch
هـــنـــدو  گذر
آرشيف صفحات اول
همدلان کابل ناتهـ

دريچهء تماس
دروازهء کابل

 

 

 

 
 

   

باران سجادی

    

 
سلام اقاقيا

 

 

كمي طعم تلخ ترومپت
ميان قبرستان قديمي شهر
زن عزادار
كمي محبت مصنوعي در جدار شيشه هاي شكسته
كمي پنجره و گلدان

كمي داستان شبي كه كنار تو خوابيديم
حمل جنازه ادامه داشت
و دامن سرخ خشك تو
عزاداران شهر از خاك برگشته اند
هنوز ميان آب و خاك مانده بودم
گاهي تخيل چقدر نزديك ما اتفاق مي افتد
انگار همين جا بود
در يك كافه قديمي
من و تو و او نشسته بوديم و درباره سينما و أدبيات حرف ميزديم
زمان آهسته روي شانه هايم ميگذشت
و شب زيبا تر از هميشه خودش را به من رساند
انگار همين جا بود
وقتي بوسه هايت از دستهايم هم عبور كرد
انگار همين جا بود
زمستان سردي كه در كنار بخاري ذغالي
زني به تصور خويش خنديد
و دستي به موهايش كشيد
شانه هايم را كشيدي و ما در كنار يكديگر
تا وسط جهان دراز كشيديم
انگار همين جا بود
ميان واژه هاي عجيب مرا بوسيده بودي
و هي ي ي ي
آيا همين جا بود؟!!!

باران سجادی

 

بالا

دروازهً کابل

الا

شمارهء مسلسل    ۲۲۱                            سال دهم                             اسد           ۱۳۹۳  خورشیدی               اول اگست  ۲۰۱۴