دوکتور صاحبان و بزرگوارهای کشور، سلام.

اول تر از همه لازم میدانم از شهامت ودلیری  مردم افغانستان با اشتراکشان در انتخابات ۱۳۹۳  یادآور شوم. افغانستان منحیث یک ملت دموکراسی و عدالت خوا٬ به جهانیان  ثابت ساخت که با وجود همه مشکلات، آماده پیشرفت میباشد و بازگشت به تاریخ سیاه افراطگرایی انتخاب افغانها نیست.

دوم، اجازه بدهید موفقیت تیم و پیکارهای انتخاباتی شما را تبریک بگویم. از اعلانات تلویزیونی تان تا تابلو های رنگاردنگ، همه عالی بودند.

عالی جنابان!

ملت افغانستان خسته از جنگ دوام دار بیش از سه و نیم دهه به تنگ آمدند.ما به هر دهل که سیاستمداران ملی و بین اللملی 

طبل زدند، خواسته یا ناخواسته رقصیدند. از شروع تا اخیر جنگ سرد، بعدا جنگ های خانمانسوز داخلی، سپس سلطه افراطگرایی و حالا جنگ علیه تروریزم بین المللی.

بنده منحیث یک جوان و همسالانم یک روز خوش ره هم ندیدیم (به اصطلاح عام). پدران و مادران و بزرگان مان خون دل خوردند و در شرایط سخت، با مشکلات اقتصادی  و جنگ، کوشش کردند تا ما را به ثمر برسانند.

در جریان اشغال شوری، عساکرروسی و افغان در کوچه های مان گزمه می‌زدند، به تلاشی خانه های مان می‌امدند، در یک شرایط اظطراری زندگی می‌کردیم. البته ما در شهر کابل بودیم، در دهات اوظاع وخیمتر بود. یک فرق که وجود داشت، ما 

شهر نشینان راکت باران می‌شدیم از طرف مقاومت علیه نیروهای کمونیستی، و دهاتی های مان توپ و بم باران میشدند از 

طرف نیروهای وابسته به رژیم.

روس ها رفتند و رژیم کمونستی سقوط کرد. حکومت تازه برپا شد. دو ماه اول بسیار آرامی و ارزانی بود. همه پس انداز 

رژیم قبلی لیلام شد. دیری نگذشت که جنگ های داخلی دامن گیرمان شد. کابل  به آتش کشیده شد. جوهای خون در کابل و 

سایر شهرهای دیگر جاری شد. پاتک و پاتک بازی بود. قیمتی و بی کاری به اوجش رسیده بود. میلیون ها مهاجر شدند. هزاران شهروندان جانهای شیرین شان را از دست دادند. ناموس ما افغانها! زنهای ما! اطفال کوچک ما به فروش رسیدند! در شهرهای اجنبی از ناچاری زنان افغان به فحشا و جسم فروشی دست زدند! از طرف اجنبی ها به نامهای "مهاجره"، "افغانی کثیف" یاد شدند، و سایر سوی استفاده های روحی و جسمی ازایشان صورت گرفت.

 شما خود خوب ازین رویدادها باخبریند، فقط خواستم یک یاد آوری کنم.

محترما!

هدف ارسال این  نامه به جناب های شما شریک ساختن درد دل یک افغان عام و جلب توجه شما به این وقت مهم  و سرنوشت ساز می‌باشد.

امروز در اوضاع  نسبتا بهتری بسر می‌بریم. حد اقل یک سلسله آزادی های اجتماعی و سیاسی، مانند اشتراک در انتخابات و آزادی بیان، بوجود آمده. با وجود مشکلات بزرک در سر راه، مردم غیور افغانستان  رفتند بپای صندوق های رای و به شما دو رای دادند.  دشمنان مردم سالاری و پیشرفت، بیرحمانه  کلک های رای دهندگان را بریدند. مردمان حتی جانهایشان را از دست دادند تا در پروسه انتخابات شرکت کنند.

در اینجا متاسفانه برعلاوه خطر طالب،  طبق گزارشات افرادی از حامی های شما سبب تشویش مردم و تشنج اوضاع در برخی از مناطق گردیدند. حالا، آیا ظلم طالب کم نبود که مردم از ناحیه هوادارن شما نیزمورد تهدید قرار بگیرند؟ آیا این یک عمل بزدلانه و بی احترامی به آن شخص که خونش را ریخت یا کلکش را از دست داد تا رای بدهد، نیست؟

علاوه بر این، گویا "کارشناسان"  در تلویزیون ها٬ رادیوها  و صفحهات اجتماعی انترنتی ظاهر میشوند و مسئله قومی، 

نژادی، لسانی و غیره را دامن میزنند. این یک جفا بزرگ است٬ به حق ما مردم که چهل سال شد رنج می‌بریم ازین سیاست 

های قومی٬ نژادی و مذهبی. خوب می‌دانیم که دشمنان تفرقه می‌ندازند تا بالای مان حکومت کنند، اما جهت منافع شخصی از 

موضوع چشم پوشی می‌ کنیم.  

جنابا!

هنوز هم جنگ با تروریزم وکشمکش با همسایگان قدرت طلب در جریان است. هر روز شهروند افغان به نوع جانش را از دست می‌دهد. گویا اینکه جان ما افغانها هیج ارزش ندارد‍‍‍‍‍‍‍‍‍٬ مانند یک گوسفند. مشکلات اقتصادی و فقر نیز دامنگیر ملت ماست.

ضمنا٬ جاطلبی های ناحق و اندیشیدند به نفع شخصی وقومی از یک تعداد رهبران افغان قابل تشویش است. مردم دیگر از این همه نابسامانی ها و همه قدرت طلبی های بازیگران سیاسی خسته اند. آنها فقط یک دولت پرکار و صادق می‌خواهند.

 جامعه جهانی نیز از فساد گسترده و سیاست و سیاستمداران گیچ کننده ما افغانها دلگیرند. سوالشان این است "کی شما افغانها با هم جور می‌آیید؟" با وجود که از لحاظ استراتیژیکی افغانستان یک کشور مهم برای جامعه جهانی مخصوصا برای غرب بشمار میرود، شهروندان غربی از جنگ طولانی افغانستان خسته اند. آنها خواهان بازگشت عساکر وپایان کمک های مادی شان به افغانستان استند. در انتها همین افغانهاست که باید آینده شان را بدستشان بگیرند.

شما هر دو شخصیت های مطرح کشور و رهبران توانای جامعه ما بشمار میروید. مردم از شما  امید و توقع های والا دارند. مردم چشم برای کابینه جدید، پر انرژی، پاسخگو و راستکار،  یکی از شما دو کاندیدان محترم استند. باوجود کاستی ها، تیم های کاری خوب را سر برا کردید.  امید است به وعده هایتان وفا کنید و کشور را به بهبودی سوق بدهید.

دراین زمان کلیدی٬ دیگر وقتش نیست که به سمت گرایی، قبیله گرایی، مذهب گرایی و امثال آن بیندیشم. از اتهامات وارد

کردند بالای یک دیگر و از زورگویی ها چه حاصل؟ بگذارید ناظرین و ارگان ها عدلی و قضایی از تخطی ها و تقلب بر

رسی کنند. نگذارید بار دیگر افغانسان به بحران برود. اگر این بار شما منحیث رهبر و ما منحیث رعیت چانس را از دست بدهیم، تا قیامت هم این کشور نخواهد جور شد. بابرامدن ناتو، آماده باش بودن افراطی ها، تروریستها و همسایه نچندان قابل اعتماد، شرایط وخیمتر از سالهای ۱۳۷۰ می‌باشد. به بحرانی خواهیم مبتلا شد که بیرون رفتنش محال خواهد بود. شاید بدتر از عراق٬ آنها که نفت دارند، ما متاسفانه چیزی بفروش هم نداریم.

 هرافراد  که زور گویی کردند، مردم بیگناه را مورد لت و کوب قراردادند، و حتی کشتند، لطفا آنها ره به چنگال قانون بسپارید. کسان که رای پاک مردم را با رای کاذب مخلوط کردند نیز باید به سزای اعمالشان برسند. شما منحیث الگوی برای ملت٬ عدالت ره ازهمین جاه و حالا شروع کنید.

 بیایید از خودگذری را از آن شخصی که طالب وحشیانه کلک هایش را برید بیاموزیم. دوباره نگذاریم ناموس و طفل این وطن فروخته شوند. دوباره نگذاریم بازیگران سیاست های منطقوی و بین اللملی از ما منحیث یک ابزار سیاسی کار بگیرند. نگذاریم خون هموطنان  بی گناه ما بریزد و کسی ارزشی قائل نشود. نگذارید نسل های آینده  مانند من و دوستانم در یاس ناامیدی بسر ببرند. گذاریمافغانستان مایه شرم برا نسل آینده گردد بلکه با عث افتخارشان. نگذاریم دوباره جوهای خون از کابل و هرات، هلمند و فراه، ننگرهار و بلخ جاری شوند.

در اخیر٬ مکررا  توجه جنابشان را در این وقت حساس به منافع ملی کشور و مردم رنجکشیده افغانستان خواهانم . همه مردم چشم امید به شما دو و تیم های کاریتان دوخته اند. مارا نامید نسازید. به نام نیک و با رای پاک بقدرت برسید و نتیجه پاک انتخابات را بپزیرید. دیگر بس است.

*خداوند به آن ملت سروری داد؛ که تقدیرش به دست خویش بنوشت؛ به آن ملت سروکاری ندارد؛ که دهقانش برای دیگران کشت. علامه اقبال*

با احترام

سید صابر ابراهیمی

مورخ ۱۶ جون ۲۰۱۴

سید صابر ابراهیمی محصل افغان در دانشگاه نیویارک مقیم ایالات متحده امریکا می‌باشد. وی در رشته علوم سیاسی به درجه لیسانس فارغ گردیده و کاندید فوق لیسانس در رشته امورات جهانی می‌باشد. ابراهمی تجربه  کاری چند ساله با موسسات غیر دولتی و ارگان های تمویل کننده در افغانسان را دارد.