سودابه کامروا 

اگر استوره ای دنیا تو باشی
و یا مه پاره ای دنیا تو باشی
اگر انسانیت در تو نباشد
بدان بیچاره ای دنیا تو باشی
 

‏‎یکی تا معتبر باشد یکی نه
‏‎یکی دار البشر باشد یکی نه
‏‎که آدم ماندنم است آرزویم
‏‎یکی انسانِ شَر باشد یکی نه
‏‎
 

‏‎بیا تا کعبه ی دل شاد سازیم
‏‎بکوشیم خانه یی آباد سازیم
‏‎بیا ترویج کنم انسانیت را
‏‎به خوبی نسل خود آباد سازیم

 

گر در زندگی یک سان بمانیم
مثل ابری بی باران بمانیم
نمی‌دانم غرور کینه بر چیست؟
که انسان آمدیم انسان بمانیم

 

بیا تا راستگو‌ باشیم همیشه
میان گفتگو باشیم همیشه
نباشیم در تظاهر آدمِ خوب
و با حق رو برو باشیم همیشه

 

اگر در زندگی یکسان بمانیم
به مثلِ ابرِ بی باران بمانیم
نمی‌دانم غرور و کینه از چیست !؟
چه خوب است عاقل و انسان بمانیم

 

بهاران رفت دنبالش نکردم
چو برگ خشکیدم و با رنگِ زردم
فراقش خم نموده قامتم را
نبود آدم ، که داند عمقِ دردم

سودابه کامروا
۰۲/۰۳/۲۰۲۱